Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie to placówka sięgająca swoimi korzeniami pierwszego tego typu muzeum na ziemiach polskich funkcjonującego do lat pięćdziesiątych XX wieku w Warszawie – Muzeum Przemysłu i Rolnictwa (1875–1951). Przejęło część jego zbiorów i w swojej misji nawiązuje do jego idei. Oficjalnie powstało 29 sierpnia 1964 roku na terenie dawnego, XIX-wiecznego majątku ziemskiego. Status muzeum narodowego uzyskało w 1975 roku. Początkowo funkcjonowało w pałacu, następnie przejęło powierzchnię 5,6 ha parku podworskiego na potrzeby budowy pawilonów i wiat ekspozycyjnych pod przyszłe wystawy. Dzisiaj pawilonów jest aż 13. W latach 1964–1998 placówka podlegała Ministerstwu Rolnictwa, a od 1999 r. Sejmikowi Samorządowemu Województwa Wielkopolskiego. W 2005 r. podpisano porozumienie o współfinansowaniu Muzeum przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Ważnym wydarzeniem w dziejach placówki było pozyskanie w 1999 roku terenu folwarku wraz z zabytkowymi budynkami (rządcówka, spichlerz ze stodołami, obory, gorzelnia), co umożliwiło dalszy rozwój Muzeum w kierunku odtworzenia pierwotnego założenia pałacowo-folwarcznego majątku. Pozyskano wówczas także tereny pola pod różnego typu uprawy, co pozwoliło zapoczątkować chów zachowawczych ras zwierząt gospodarskich. Obecnie Muzeum łącznie z 5 oddziałami terenowymi powstałymi w latach 1981 – 2005: Muzeum Młynarstwa i Wodnych Urządzeń Przemysłu Wiejskiego w Jaraczu, Muzeum Przyrodniczo-Łowieckim w Uzarzewie, Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa w Nowym Tomyślu, Skansenem i Muzeum Pszczelarstwa im. prof. Ryszarda Kosteckiego w Swarzędzu oraz Muzeum Gospodarki Mięsnej w Sielinku jako Samorządowa Instytucja Kultury współfinansowana przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi zajmuje powierzchnię 36,6 ha z czego ponad 24 ha w samej Szreniawie.